تعهد یک طرف به قبول امری که مورد قبول طرف دیگر باشد ( ماده ١٨٣ قانون مدنی )

انتقاد : این تعریف فقط شامل عقود عهدی است نه عقود  تملیکی. مضافاً که، این تعریف شامل عقودی که نتیجه آن انتفای امر موجودی  است نمی شود و حال اینکه فقها در باب صلح از نوعی صلح بحث کرده اند که  نتیجه آن انتفای امری موجودی است.