امام صادق ( علیه السلام )

- اگر ببیند پاره های آتش می خورد ؛ مال یتیمان را می خورد

- اگر ببیند از دهانش آتش بیرون می آید ؛ از دروغ بستن و افترا ، ابایی ندارد

- اگر ببیند هر گوشه و کناری را آتش در بر گرفت ؛ او در میان مردم  توان وساطت خواهد داشت

- اگر ببیند آتشی در کنارش افروخته شد اما او را گزندی نرساند ؛ خیر و نیکی به او خواهد رسید

- اگر ببیند آتش بزرگی را که هیزمش شعله دار است ؛ در آن سرزمین جنگ و فتنه برپا می شود

- اگر ببیند آتش به مردم می زند ؛ بر دشمنان غلبه پیدا می کند

- اگر ببیند آتشی او را سوزاند که نور نداشت ؛ به بیماری سردرد دچار خواهد شد

- اگر ببیند آتشی او را سوزاند که نور داشت ؛ یکی از خویشان و فرزندان و نزدیکانش ، صاحب فرزندی خواهد شد که مردم او را ستایش کنند و به اندازه ی بزرگیه آن آتش مال و مقام و منصب بدست خواهد آورد

- اگر آتش را در میدان نبرد ببیند ؛ دلالت بر بیماری های سخت خواهد داشت

- اگر در بازار آتش ببیند ؛ در آن بازار عدل و انصاف نیست و در معاملات دروغ فراوان گفته می شود و سوگند ناروا به واسطه ی سود بردن ها فراوان است

- اگر ببیند که دریا آتش گرفت ؛ حاکم به ستم اموال مردم را بستاند و از ظلم به آن ها دریغ نکند

- اگر آتش را در راهی ببیند که نداند به کجا می رسد ؛ بی دینی ، بر دینداری و اعتقاد می چربد

- اگر ببیند لباس بر روی تن کسی آتش گرفت ؛ به آن شخص مصیبت و ترس و گرفتاری می رسد

- اگر ببیند لباس خودش آتش گرفت ؛ به او رنج و زحمت خواهد رسید

فتنه ، جنگ و کارزار ، فساد ، رنج و تعب ، خصومت و دشمنی ، سخن های زشت ، منع و جلوگیری از کام و مراد ، خشم حاکم ، کیفر و عقوبت ، نفاق و دورویی ، منحرف شدن از راه و کجروی ، علم و حکمت ، راه هدایت ، مصیبت ، ترس و بیم ، سوختن ، خدمت پادشاه ، طاعون ، سرسام ، آبله ، گشایش کارها ، فضیلت ، مال حرام ، رزق و روزی ، فایده و منفعت

امام صادق ( علیه السلام )

- افزایش مال

- زن گرفتن

- بازگشت پسر

- روا شدن حاجت

- ایمنی از ترس و بیم و نگرانی

دانیال نبی ( علیه السلام )

- دلالت بر زن

- اگر ببیند در ظرف بلور آب می خورد ؛ زن اختیار می کند و ثروتمند می شود

امام صادق ( علیه السلام )

- مال حرام

- عیش و زندگی دنیا

- خزانه و انبار

- شروع در حرام

- مستخدم زن حرام خوار

ابن سیرین

- اگر ببیند مستراح می سازد ؛ در گردآوری مال و ثروت ، حریص است و حرصش رو به فزونی است و نمی خواهد از مالش چیزی را خرج کند

بعضی از معبرین

- اگر در مستراح دفع حاجت کرد ؛ مال خود را خرج می کند

- اگر ببیند در چاه یا مستراح افتاد ؛ گرفتار گردآوری مال می شود

امام صادق ( علیه السلام )

اگر در وقت خودش باشد :

- اگر درویش باشد ؛ به توانگری می رسد

- اگر بنده باشد ؛ آزاد می شود

- اگر بیمار باشد ؛ شفا می یابد

- اگر زندانی باشد ؛ آزاد می شود

- اگر مسافر باشد ؛ معنای بازگشت دارد

- اگر عامل باشد ؛ عزل می شود

- اگر خلیفه باشد ؛ به زودی می میرد

- اگر قاضی باشد ؛ عزل می شود

- اگر بازرگان باشد ؛ در تجارت ضرر می کند

دانیال نبی ( علیه السلام )

- اگر ببیند در جایی که نمی داند کجاست ادرار می کند ؛ از دیار مجهولی زن اختیار کند و اگر خواب بیننده زن باشد ، شوهر اختیار کند

- اگر خون در ادرارش ببیند ؛ فرزند ناقص پیدا می کند

- اگر به جای ادرار ، چرک از او خارج شود ؛ فرزندش از لحاظ جسمی علتی خواهد داشت و یا آسیبی ناقص کننده به او وارد می شود

امام صادق ( علیه السلام )

- صلاح کارهای این جهان

- خیر و منفعت

- داد و کامرانی

- گشایش کارهای بسته

امام صادق ( علیه السلام )

یقین ، قوت ، کار صعب و دشوار ، همدم و هم صحبت کسی شدن ، در خدمت مقام مهم شهر بودن

دانیال نبی ( علیه السلام )

- اگر ببیند باغ و کشتزار را از جوی ها و رودها آب می دهد ؛ به مال دست می یابد یا از غصه و اندوه رها می شود

- اگر ببیند به مردم آب می دهد ؛ بر دینداری و دیانت و کارهای نیکو و پسندیده دلالت دارد

- اگر ببیند تن به آب سپرده و سالم است ؛ به کارهای مهم مشغول می شود و قادر به گشودن معضلات آن شغل است

- اگر ببیند درون آب زلالی رفت و آب تن او را پوشانده ؛ کارهایش درست است

- اگر ببیند به باغ آب می دهد ؛ در انتخاب و گزینش همسر موفق خواهد بود

- اگر ببیند آب پاک روی او ریخته شد ؛ خیر و منفعتش به دیگران می رسد

- اگر ببیند آب تیره روی او ریخته شد ؛ خیرش به دیگران نمی رسد و در فکر خویش است.

تعبیر خواب در درجه ی اول کار انبیاء و معصومین است. گهگاهی خداوند به بعضی انسان ها ، به عللی ، گوشه ای از تعبیر را عنایت می کند. خداوند علم تعبیر خواب را بخاطر عفت و تقوای یوسف نبی ( علیه السلام ) به ایشان عنایت فرمود. از آن پس ، هر خوابی از او می پرسیدند ، تعبیر کامل و صحیح آن را بیان می فرمود.

ما ، در روش تعبیر ، به واسطه ی تعبّد و تعلّق خاطر و اعتقادی که به ائمه علیهم السلام داریم ، تعبیر امام صادق ( علیه السلام ) را به واسطه ی کتاب تقسیم داریم. گرچه این کتاب در منابع شیعی شناخته شده نیست ، امّا ابن حبیش با اینکه حنفی مذهب است. به صراحت از کتاب تقسیم امام صادق نقل می کند. و این خود دلیلی است بر اینکه کتاب مزبور در اختیارش بوده است.

بنا به نوشته ی آقای سید عبدالله موسوی ؛ با اندک دقتی که بکنیم می توان دریافت که بیشتر تعبیرات دیگران معمولاً شرح ها و توضیح همان کلیّاتی است که از امام صادق ( علیه السلام ) نقل شده ، در عین حال تعبیر منقول از امام صادق ( علیه السلام ) با وجود خلاصه بودن ، در مواردی ، اضافاتی نسبت به تعابیر دیگران دارد. و این موضوع خود قابل توجه است. این مطلب ، در خواب به چه مسائلی برگشت دارد. ولی تطبیق با آن موارد ، باید توسط مُعبّری آزموده و صاحب نظر و مورد اعتماد و شایسته و متخلق به اخلاق کریمه باشد.

مثلاً ؛ دیدن آهو در خواب بر 4 وجه است.

1- زن.

2- کنیزک.

3- فرزند.

4- منفعت.

حال منظور خواب شما ، کدام یک است ؟ این کار یک مُعَبّر شایسته است.

گاهی معبر ؛ با فراست از متعلقات خواب بیننده باید استفاده کند ، و با پرسیدن نام او تعبیری جالب و مطابق با واقع برای خوابش بیابد.

شخصی به خدمت امام صادق ( علیه السلام ) رسید و گفت : در خواب دیدم با دامادم معانقه ( در آغوش کشیدن ) کردم. امّا شوهر خواهرم از دنیا رفته است. و شنیده ام که معانقه با مردگان خبر از دنیا رفتن و مرگ می دهد ؟

امام ( علیه السلام ) ، اسم متوفی را پرسیدند؟ گفت : حسین

فرمود : خوابت دلیل است که عمر خواهی کرد تا امام حسین ( علیه السلام ) را زیارت کنی. در آغوش گرفتن مرده ها عمر را طولانی می کند. تو زنده خواهی بود تا امام حسین ( علیه السلام ) را زیارت کنی. هر کس همنام امام حسین را در آغوش بگیرد، امام حسین ( علیه السلام ) را زیارت خواهد کرد. انشاالله.

مُعبّر باید وقتی کسی تعبیر خوابی را می پرسد ؛ اسم او و پدرش را بپرسد. اگر اسم ها ،از نام های پیامبران باشد، بر خیر و خوبی دلالت دارد. و اگر نام هایی برخلاف این ها مثل ابوجهل ، ابوسفیان ، ابولهب ، ... ؛ بر شرّ و مضرّت دلالت دارد.

خارج از قواعد و روش تعبیر خواب ، بعضی چیزها ، برعکس تعبیر می شوند :

1- مصحف و قرآن در خواب ، حکمت است در بیداری و حکمت در خواب ، مُصحف است در بیداری

2- گریه در خواب ؛ خندیدن است در بیداری و خندیدن ، گریه است در بیداری

3- ازدواج در خواب ،  کشاورزی است.

هنگامی که " نافع " پسر ارزق به " ابن عباس " گفت: خدایت را که میپرستی برای ما تعریف کن! " ابن عباس " خود باخته از شکوه و عظمت الله، سکوت اختیار کرد، نافع بسوی حسین علیه السلامآمد، حضرت به او فرمود:

 ای نافع!

آن کس که دنیایش را بر قیاس پایه نهد، همواره بر منجلاب خطا فرو میرود. و از جاده مستقیم حق منحرف میگردد. اینچنین فردی، راه را گم میکند. در کجی و نادرستی گام می سپارد؛ و سخنی ناپسند میگوید. ای پسر " ارزق " ! خدا را آنچنان توصیف میکنم که خود کرده است:

" با حواس درک نمیگردد؛ و به مخلوقات قیاس نمیگردد. او به موجودات نزدیک است، ولی نه پیوسته و متصل. از آنان به دور است، ولی نه با فاصله. یکتا و بی همتاست؛ و ترکیب پذیر نیست. او با نشانه های آفرینش، شناخته می شود و قوانین هستی، توصیف کنند اوست. نیست معبودی جز او، که بزرگ و بلند مرتبه است. " ( کهف - ٨٢ )

فرزند " ارزق " به گریه افتاد و گفت: چه زیبا سخن میگویی!

آنگاه حضرت فرمود: به من خبر دادند که تو من و برادرم و پدرم را به کفر متهم می سازی. من از تو یک سوال میکنم. پسر ارزق گفت سوال کن!

حسین علیه السلام از او درباره کلام خدا                                         " اما دیوار از آن دو پسر یتیم این شهر بود " ( کهف - ٨٢ )

پرسید و گفت: ای پسر ارزق چه کسی برای آن دو پسر ذخیره کرده بود؟

ابن ارزق گفت: پدرشان.

حضرت فرمود: پدر آن ها بهتر بود یا رسول خدا؟

پسر ارزق در جواب ماند و گفت خداوند درباره شما خبر داده که:                                        " شما گروهی هستید که دشمن را بر خاک مذلت می نشانید "

شهید ثانی رضوان الله علیه در توضیح آیه " اهدنا الصراط المستقیم " و در شرح رساله نفلیه می نویسد:

" هدایت های خداوند از راه های مختلفی است که مجموعا به چهار راه منتهی می گردد "

اول: نیروی تشخیصی که خداوند در انسان به ودیعه نهاده تا صحیح را از ناصحیح و خوب را از بد و زشت را از زیبا، تمییز دهد که عبارت از عقل و هوش و قدرت تفکر و اندیشه و امداد توسط حواس ظاهر و ... می باشد.

دوم: علائم و مشخصاتی که جهت تشخیص واقعیت ها بر سر راه انسان ها قرار داده که این آیه از قران اشاره به آن دارد.

" و هدیناه النجدین "         " او را به 2 راه اشنا کردیم ( خیر و شر ) "

سوم: ارسال پیامبران و فرستادن کتب آسمانی است که آیه شریفه

" و جعلناهم ائمه یهدون بامرنا "     " پیامبران را راهنمای راه خود قرار دادیم "

و آیه شریفه

" ان هذاالقران یهدی للتی هی اقوم " 

نیز شاهد آن است.

چهارم: پرده برداشتن از روی مجهولات و کشف نمودن اسرار توسط وحی و یا الهام و یا خواب های صادق که مخصوص انبیاء است.

علامه نوری اختصاص رویا راه انبیاء، خلاف وجدان دانسته، چراکه مومنین و غیر آن ها نیز در دیدن رویاهایی که هر کدام راجع به مسائل خاصی است، شریک آن ها هستند. ( از قبیل تعیین تکلیف یا دستور حکم لازم ).

بالاخره یکی از طرق کشف مجهولات در قرون پیشین رویا بوده است.